rozwiązać się

rozwiązać się
Język się komuś rozwiązuje, rozwiązał zob. język 5.

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • rozwiązać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozwiązywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozwiązywać się – rozwiązać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdejmować więzy z samego siebie, rozplątując je; uwalniać samego siebie z więzów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spętany jeniec zdołał się rozwiązać. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… …   Słownik języka polskiego

  • rozwiązać — Coś rozwiązuje komuś ręce «coś przestaje kogoś krępować, ograniczać, umożliwia komuś swobodę działania»: Zwycięstwo nad cesarzem rozwiązało Bolesławowi ręce. Stosunki z Czechami polepszyły się, i to w sposób pomyślny dla Polski, która ostatecznie …   Słownik frazeologiczny

  • rozlecieć się — ndk VIIa, rozlecieć sięci się, rozlecieć sięciał się, rozlecieć sięcieli się rozlatywać się ndk VIIIa, rozlecieć siętuje się, rozlecieć siętywał się 1. «o dużej liczbie ptaków, owadów: polecieć w różne strony, lecąc rozproszyć się, rozsypać się w …   Słownik języka polskiego

  • rozmówić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, rozmówić sięwię się, rozmówić sięwi się, rozmówić sięmów się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}(z kimś) {{/stl 8}}{{stl 7}} omówić jakąś sprawę, rozwiązać problem, przez… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • porozwiązywać — dk VIIIa, porozwiązywaćzuję, porozwiązywaćzujesz, porozwiązywaćzuj, porozwiązywaćywał, porozwiązywaćywany 1. «rozwiązać kolejno wiele rzeczy związanych, zawiązanych» Porozwiązywać paczki, bagaże. Porozwiązywać zasupłane sznurki. Porozwiązywać… …   Słownik języka polskiego

  • rozsznurować — dk IV, rozsznurowaćruję, rozsznurowaćrujesz, rozsznurowaćruj, rozsznurowaćował, rozsznurowaćowany rozsznurowywać ndk VIIIa, rozsznurowaćowuję, rozsznurowaćowujesz, rozsznurowaćowuj, rozsznurowaćywał, rozsznurowaćywany «rozwiązać i wywlec lub… …   Słownik języka polskiego

  • rozwikłać — dk I, rozwikłaćam, rozwikłaćasz, rozwikłaćają, rozwikłaćaj, rozwikłaćał, rozwikłaćany rozwikływać ndk VIIIa, rozwikłaćłuję, rozwikłaćłujesz, rozwikłaćłuj, rozwikłaćywał, rozwikłaćywany, rzad. «rozplątać, rozpleść, rozsupłać coś splątanego,… …   Słownik języka polskiego

  • rozwiązanie — n I 1. rzecz. od rozwiązać Rozwiązanie supła, węzła. Rozwiązanie małżeństwa. Kompromisowe rozwiązanie sprawy. Klucz do rozwiązania szyfru, zagadki. Dążyć do pokojowego rozwiązania konfliktu. Rozwiązanie tajemnicy …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”